Aft ego, dum pueri finit indulgentia cæci,
Moenia quàm fubitò linquere faufta paro;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes
Atria, divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Schola.
Interea fidi parvum cape munus amici,

Paucaque in alternos verba coacta modos.

ELEGIA SECUNDA, Anno Ætatis 17.
In obitum Præconis Academici Cantabrigienfis:
E, qui confpicuus baculo fulgente folebas
Palladium toties ore ciere gregem,

Ultima præconum præconem te quoque fæva
Mors rapit, officio nec favet ipfa suo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis

Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,

O dignus tamen Hæmonio juvenefcere fucco,
Dignus in Æfonios vivere poffe dies,

Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis

Arte Coronides, fæpe rogante dea.

Tu fi juffus eras acies accire togatas,
Et celer à Phœbo nuntius ire tuo,

85

90

5

10

VOL. II.

X

Talis

Talis in Iliaca ftabat Cyllenius aula
Alipes, æthereâ miffus ab arce Patris.
Talis & Eurybates ante ora furentis Achillei
Rettulit Atridæ juffa fevera ducis.
Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni
Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,
Turba quidem eft telis ista petenda tuis.
Veftibus hunc igitur pullis Academia luge,
Et madeant lachrymis nigra feretra tuis.
Fundat & ipfa modos querebunda Elegëia triftes,
Perfonet & totis nænia mæfta fcholis.

ELEGIA TERTIA, Anno Ætatis 17.

MR

In obitum * Præfulis Wintonienfis.

æftus eram, & tacitus nullo comitante fedebam, Hærebantque animo triftia plura meo,

Protinus en fubiit funeftæ cladis imago.

Fecit in Angliaco quam Libitina folo;

Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore turres,

Dira fepulchrali mors metuenda face;

6

*Lancelot Andrews, who died Sept. 21. 1626.

Pul

Pulfavitque auro gravidos & jafpide muros,
Nec metuit fatrapum fternere falce greges.
Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi
Intempeftivis offa cremata rogis:

Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,
Flevit & amiffos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi digniffime Præful,
Wintoniæque olim gloria magna tuæ ;
Delicui fletu, & trifti fic ore querebar,

Mors fera Tartareo diva fecunda Jovi,
Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque afflata tuo marcefcant lilia tabo,

Et crocus, & pulchræ Cypridi facra rosa,
Nec finis ut femper fluvio contermina quercus
Miretur lapfus prætereuntis aquæ ?

Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo
Evehitur pennis quamlibet augur avis,

Et

quæ mille nigris errant animalia fylvis,
Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanti tibi cum fit conceffa poteftas;
Quid juvat humanâ tingere cæde manus?

X 2

10

15

20

25

No

Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,
Semideamque animam fede fugâffe suâ?
Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo,
Rofcidus occiduis Hefperus exit aquis,
Et Tarteffiaco fubmerferat æquore currum
Phœbus, ab eoo littore menfus iter.

Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos:

Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro,

Heu nequit ingenium vifa referre meum. Illic puniceâ radiabant omnia luce,

Ut matutino cum juga sole rubent.

Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,
Veftitu nituit multicolore folum.

Non dea tam variis ornavit floribus hortos

في

Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Flumina vernantes lambunt argentea campos, Ditior Hefperio flavet arena Tago.

Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,

Aura fub innumeris humida nata rofis, Talis in extremis terræ Gangetidis oris Luciferi regis fingitur effe domus.

i

40

45

50

pfe racimiferis dum denfas vitibus umbras
Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi fubito Præful Wintonius aftat,
Sidereum nitido fulfit in ore jubar;
Veftis ad auratos defluxit candida talos,

Infula divinum cinxerat alba caput.

Dumque fenex tali incedit venerandus amicu,
Intremuit læto florea terra fono.

Agmina gemmatis plaudunt cœleftia pennis,
Pura triumphali perfonat æthra tubâ.

55

60

Quifque novum amplexu comitem cantuque falutat,
Hofque aliquis placido mifit ab ore fonos ;
Nate veni, & patrii felix cape gaudia regni,

Semper ab hinc duro, nate, labore vaca.
Dixit, & aligeræ tetigerunt nablia turmæ,

At mihi cum tenebris aurea pulfa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos, Talia contingant fomnia fæpe mihi.

65