Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas, Semideamque animam fede fugâffe suâ ? Talia dum lacrymans alto sub pectore volvo, Roscidus occiduis Hesperus exit aquis, 1. Et Tartesliaco fubmerserat æquore currum Phæbus, ab cöo littore menfus iter. Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos: Heu nequit ingenium visa referre meum. 40 Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles, Vestitu nituit multicolore folum. Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. 43 Ditior Hesperio flavet arena Tago. T Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni, Aura sub innumeris humida nata rosis, Talis in extremis terræ Gangetidis oris Luciferi regis fingitur esse domus. 50 pse racimiferis dum densas vitibus umbras Et pellucentes miror ubique locos, Ecce mihi subito Præsul Wintonius astat, Sidereum nitido fulsit in ore jubar ; Vestis ad auratos defluxit candida talos, 55 Infula divinum cinxerat alba caput. Dumque senex tali incedit venerandus amictu, Intremuit læto florea terra sono. Pura triumphali personat æthra tuba. Hosque aliquis placido mifit ab ore fonos ; Nate yeni, & patrii felix capę gaudia regni, Semper ab hinc duro, nate, labore vaca. Dixit, & aligeræ tetigerunt nablia turmæ, 63 At mihi cum tenebris aurea pulsa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos, Talia contingant somnia fæpe mihị. 60 ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18. Ad Thomam Junium præceptorem fuum, apud met. catores Anglicos Hamburgæ agentes, Paftoris munere fungentem. Urre per immensum subitò mea littera pontúm, I, pete Teutonicos læve per æquor agros; Segnes rumpe moras, & nil, precor, obstet eunti, Et festinantis nil remoretur iter. 5 sua viam. At tu, fi poteris, celeres tibi fume jugales, Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri; Gratus Eleusinâ missus ab urbe puer. Ditis ad Hamburgæ mænia flecte gradum, Dicitur occiso quæ ducere nomen ab Hamâ, IS Cimbrica quem fertur clava dediffe neci. Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore Præsul Christicolas pascere doctus oves; 10 20 25 le quidem est animæ plusquam pars altera noftræ, Dimidio vitæ vivere cogor ego. 2, dei mihi quot pelagi, quot montes interjecti „ feu Me faciunt aliâ parte carere mei! Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat; Quàmque Stagirites generoso magnus alumno, Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi. Myrmidonum regi, talis & ille mihi. 30 Pieriosque hausi latices, Clioque favente, Castalio sparsi læta ter ora mero. Induxitque auro lanea terga novo, 35 Gramine, bisque tuas abstulit Auster opes : Necdum ejus licuit mihi lumina pascere vultu, Aut linguæ dulces aure bibisse sonos. Quàm fit opus monitis res docet, ipfa vides. 40 Invenies dulci cum conjuge fortè fedentem, Mulcentem gremio pignora chara suo, Foi sitan aut veterum prælarga volumina patrum : Versantem, aut veri biblia sacra Dei, ass Cæleftive animas faturantem rore tenellas, né?14) Grande falutiferæ religionis opus. .... Utque folet, multam sit dicere cura falutem,” ILI Dicere quam decuit, si modo adeffet, herum. Hæc quoque paulum oculosin humum defixa modestos Verba verecundo sis memor ore. loqui : in.. 50 Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Mufis, Mittit ab Angliaco littore fida manus. Accipe sinceram, quamvis fit fera, falutem; Fiat & hoc ipfo gratior illa tibi. Sera quidem, sed vera fuit, quam cafta recepit 53 Icaris à lento Penelopeia viro. Alt ego quid volui manifestum tollere crimen, & Ipse Ipfe quod ex omni parte levare nequit? Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur, Et pudet officium deseruiffe fuum. 60 Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti, Crimina diminui, quæ patuere, folent. Non |