Jon ferus in pavidos rictus diducit hiantes vir Vulnifico pronos nec rapit ungue leo. pæpe fariffiferi crudelia pectora Thracis 65 Supplicis ad mæstas delicuere preces. 5, Extensæque manus avertunt fulminis ictus, Placat & iratos hoftia parva Deos. 2 Jamque diu scripsisse tibi fuit impetus illi, her . Neve moras ultra ducere passus Amor. 70 Nam vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum! In tibi finitimis bella tumere locis, E Teque tuamque urbem truculento milite cingi, 1 Et jam Saxonicos arma parasse duces. Futer: Te circum latè campos populatur Enyo, Et fata carne virûm jam cruor arva rigat; fare Germanisque suum conceffit Thracia Martem, Illuc Odryfios Mars pater egit equos ; 80 Fugit io terris, & jam non ultima virgo Creditur ad superas justa volasse domos, Vivis & ignoto folus inopsque solo; 75 Et, Et, tibi quam patrii non exhibuere penates, Sede peregrinâ quæris egenus opem. Patria dura parens, & faxis fævior albis Spumea quæ pulfat littoris unda tui, Siccine te decet innacuos exponere fætus, Siccine in externam ferrea cogis humum, 99 Et sinis ut terris quærant alimenta remotis Quos tibi profpiciens miserat ipse Deus, Quæ via post cineres ducat ad aftra, docentd/ Digna quidem Stygiis quæ.vivas clausa tenebris, 95 Æternâque animæ digna perire fame! Preffit inafsueto devia tesqua pede, Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus, Paulus ab Æmathiâ pellitur urbe Cilix. Piscofæque ipsum Gergessæ civis [ölum Finibus ingratus juffit abire fuis. At tu sume animos, nec spes cadat anxia curis, 105 Nec tua concutiat decolor ofla metus. 100 IIS is etenim quamvis fulgentibus oblitus armis, Intententque tibi millia tela necem, 110 Namque eris ipfe Dei radiante fub ægide tutus, Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi; Affyrios fudit nocte filente viros ; Mifit ab antiquis prisca Damascus agris, Aere dum vacuo buccina clara fonat, Cornea pulvereum dum verberat ungula campum, Currus arenofam dum quatit actus humum, 120 Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentům, Et strepitus ferri, murmuraque alta virûm. Et tua magnanimo pectore vince mala ; Atque iterum patrios poffe videre lares. ELEGIA ELEGIA QUINTA, Anno Ætatis 20. In adventum veris. IN N se perpetuo Tempus revolubile gyro Jam revocat Zephyros vere tepente novos ; ; Induiturque brevem Tellus reparata juventam, Jamque soluta gelu dulce virefcit humus. Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires, Ingeniumque mihi munere veris adeft?! ? -1 Munere veris adest, iterumque vigescit ab illo (Quis putet) atque aliquod jam libi poscit opus, Castalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat, Et mihi Pyrenen somnia nocte ferunt; Concitaque arcano fervent mihi pectora motu, Et furor, & fonitus me façer intùs agit, Delius ipse venit, video Penëide lauro Implicitos crines, Delius ipfe venit. Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua cæli, 15 Perque vagas nubes corpore liber Perque umbras, perque antra feror penetralia vatym, Et mihi fana patent interiora Deûm; Intuiturque animus toto quid agatur Olympo, Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos. eo; 20 25 Juid tam grande sonat diftento spiritus ore? Quid parit hæc rabies, quid facer ifte furor ? Ter mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo; Profuerint ifto reddita dona' modo. am Philomela tuos foliis adoperta novellis Inftituis modulos, dum filet omne nemus: Urbe ego, tu sylvâ fimul incipiamus utrique, Et simul adventum veris uterque canat. Veris io rediere vices, celebremus honores Veris, & hoc subeat Musa * perennis opus. 30 Jam fol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva, ...2 Flectit ad Arctoas aurea lora plagas. Ef breve noctis iter, brevis est mora noctis ораса, Horrida cum tenebris exulat illa fuis. Jamque Lycaonius plaustrum celeste Bootes 35 Non longâ fequitur fessus ut ante viâ ; Nunc etiam folitas circum Jovis atria toto Excubias agitant fidera rara polo. Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte receffit, - Neve Giganteum Dii timuere scelus. 40 Forte aliquis scopuli recubans in vertice pastor, Roscida cum primo sole rubescit humus, • quotannis. Edit. 1645: Hac, |
