Mollior egelidâ veniet tibi fomnus in herba,
Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Quáque jaces circum mulcebit lene fufurrans
Aura per humentes corpora fufa rofas.
Nec me (crede mihi) terrent Semelëia fata,

Nec Phaetonteo fumidus axis equo;

Cum tu Phœbe tuo fapientius uteris igni,
Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Sic Tellus lafciva fuos fufpirat amores;

Matris in exemplum cætera turba ruunt.
Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido,
Languentefque fovet folis ab igne faces.
Infonuere novis lethalia cornua nervis,

Trifte micant ferro tela corufca novo.

Jamque vel invictam tentat fuperaffe Dianam,
Quæque fedet facro Vefta pudica foco.
Ipfa fenefcentem reparat Venus annua formam,
Atque iterum tepido creditur orta mari.
Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes, 195
Littus io Hymen, & cava faxa fonant.
Cultior ille venit tunicâque decentior aptâ,
Puniceum redolet veftis odora crocum.

Egre

grediturque frequens ad amani gaudia veris Virgineos auro cincta puella finus.

109

[unum,

115

Votum eft cuique fuum, votum eft tamen omnibus
Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum.
Nunc quoque feptenâ modulatur arundine paftor,
Et fua quæ jungat carmina Phyllis habet.
Navita nocturno placat fua fidera cantu,
Delphinafque leves ad vada fumma vocat.
Jupiter ipfe alto cum conjuge ludit Olympo,
Convocat & famulos ad fua fefta Deos.
Nunc etiam Satyri cum fera crepufcula furgunt,
Pervolitant celeri florea rura choro,

Sylvanufque fuâ cypariffi fronde revinctus,

Semicaperque Deus, femideufque caper.

Quæque fub arboribus Dryades latuere vetuftis
Per juga, per folos expatiantur agros.

120

Per fata luxuriat fruticetaque Mænalius Pan, 125
Vix Cybele mater, vix fibi tuta Ceres;
Atque aliquam cupidus prædatur Oreada Faunus,
Confulit in trepidos dum fibi nympha pedes,

Jamque latet, latitan fque cupit male tecta videri,
Et fugit, & fugiens pervelit ipfa capi.

130

Dii

Di quoque non dubitant cœlo præponere fylvas,
Et fua quifque fibi numina lucus habet.
Et fua quifque diu fibi numina lucus habeto,
Nec vos arborea dii precor ite domo.
Te referant miferis te Jupiter aurea terris

4

Sæcla, quid ad nimbos afpera tela redis?
Tu faltem lentè rapidos age Phoebe jugales
Quà potes, & fenfim tempora veris eant;
Brumaque productas tardè ferat hifpida noctes,
Ingruat & noftro ferior umbra polo.

ELEGIA SEXTA.

Ad Carolum Deodatum ruri commorantem,

135

140

Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, & fua carmina excufari poftulaffet fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, hoc habuit refponfum. b.

M

ITTO tibi fanam non pleno ventre falutem,

Qua tu diftento fortè carere potes.

At tua quid noftram prolectat Mufa camœnam,

Nec finit optatas poffe fequi tenebras?

Carmine fcire velis quàm te redamemque colamque,

Crede mihi vix hoc carmine fcire queas.

6

Nam

10

Nam neque nofter amor modulis includitur arctis,
Nec venit ad claudos integer ipfe pedes.
Quàm bene folennes epulas, hilaremque Decembrim,
Feftaque cœlifugam quæ coluere Deum,
Deliciafque refers, hyberni gaudia ruris,
Hauftaque per lepidos Gallica musta focos!
Quid quereris refugam vino dapibufque poefin?
Carmen amat Bacchum, carmina Bacchus amat.
Nec puduit Phoebum virides geftaffe corymbos, 15
Atque hederam lauro præpofuiffe fuæ.

Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce

Mista Thyoneo turba novena choro.

Nafo Corallæis mala carmina mifit ab agris:

Non illic epulæ, non fata vitis erat.

Quid nifi vina, rofafque racemiferumque Lyæum
Cantavit brevibus Teia Mufa modis?

Pindaricofque inflat numeros Teumefius Euan,
Et redolet fumptum pagina quæque merum;
Dum gravis everfo currus crepat axe supinus,
Et volat Eleo pulvere fufcus eques.
Quadrimoque madens Lyricen Romanus Iaccho
Dulce canit Glyceran, flavicomamque Chloen.

Y 2

20

25

Jam

Jam quoque lauta tibi generofo menfa paratu
Mentis alit vires, ingeniumque fovet.
Maffica fœcundam defpumant pocula venam,

Fundis & ex ipfo condita metra cado.

30

Addimus his artes, fufumque per intima Phœbum
Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres.
Scilicet haud mirum tam dulcia carmina per te
per te 35
Numine compofito tres peperiffe Deos.

Nunc quoque Threffa tibi cælato barbitos auro

Infonat argutâ molliter icta manu;

Auditurque chelys fufpenfa tapetia circum,
Virgineos tremulâ quæ regat arte pedes.
Illa tuas faltem teneant fpectacula Mufas,

40

Et revocent, quantum crapula pellit iners. Crede mihi dum pfallit ebur, comitataque plectrum Implet odoratos fefta chorea tholos,

Percipies tacitum per pectora ferpere Phœbum, 45 Quale repentinus permeat offa calor,

Perque puellares oculos digitumque fonantem

Irruet in totos lapfa Thalia finus.

Namque Elegia levis multorum cura Deorum est, Et vocat ad numeros quemlibet illa fuos;

50