Et quafcunque agilis partes jaculator oberrat,
Hei mihi, mille locis pectus inerme ferit.
Protinus infoliti fubierunt corda furores, a

Uror amans intùs, flammaque totus eram.

Interea mifero quæ jam mihi fola placebat, 75 Ablata eft oculis non reditura meis.

Aft ego progredior tacitè querebundus, & excors,
Et dubius volui fæpe referre pedem. 300 orna
Findor, & hæc remanet, fequitur pars altera votum,
Raptaque tam fubitò gaudia flere juvatpo ziqlo 80
Sic dolet amiffum proles Junonia cælum,
Inter Lemniacos præcipitata focos,

Talis & abreptum folem refpexit, ad Orçam
Vectus ab attonitis Amphiaraus equis, plutur
Quid faciam infelix, & luctu victus? amores bal85
Nec licet inceptos ponere, neve fequi, tus& soupth
O utinam fpectare femel mihi detur amatos

Vultus, & coràm triftia verba loquigno cums Forfitan & duro non eft adamante creata,

Forte nec ad noftras furdeat illa preces. Crede mihi nullus fic infeliciter arfit,

Ponar in exemplo primus & unus ego.

Parce

'arce precor teneri cum fis Deus ales amoris, Pugnent officio nec tua facta tuo.

Jam tuus O certè eft mihi formidabilis arcus,
Nate deâ, jaculis nec minus igne potens
Et tua fumabunt noftris altaria donis,
Solus & in fuperis tu mihi fummus eris.

100

Deme meos tandem, verùm nec deme furores, 9 Nefcio cur, mifer est suaviter omnis amans: Tumodo da facilis, pofthæc mea fiqua futura est, Cufpis amaturos figat ut una duos,

H

105

ÆC ego mente olim lævâ, ftudioque fupino Nequitiæ pofui vana trophæa meæ. Scilicet abreptum fic me malus impulit error, Indocilifque ætas prava magiftra fuit. Donec Socraticos umbrofa Academia rivos Præbuit, admiffum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis,

Cincta rigent multo pectora nostra gelu. Unde fuis frigus metuit puer ipfe fagittis,

Et Diomedeam vim timet ipsa Venus.

༦,་༣

In

In Proditionem Bombardicam.

UM fimul in regem nuper fatrapafque Britannos Aufus es infandum perfide Fauxe nefas, Fallor? an & mitis voluifti ex parte videri,

Et penfare malâ cum pietate fcelus ? Scilicet hos alti miffurus ad atria cœli,

Sulphureo curru flammivolifque rotis. Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis Liquit Iördanios turbine raptus agros.

In eandem.

Iccine tentasti cœlo donâffe Iacobum

Quæ feptemgemino Bellua monte lates?
Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis infidiofa tuis.

Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Aftra, nec inferni pulveris ufus ope.

Sic potiùs fœdos in cœlum pelle cucullos,

Et quot habet brutos Roma profana Deos, Namque hac aut aliâ nifi quemque adjuveris arte,

Crede mihi cœli vix bene fcandet iter.

10

In eandem.

Urgatorem animæ derifit Täcobus ignem,
Et fine quo fuperûm, non adeunda domus.
renduit hoc trinâ monftrum Latiale coronâ,
Movit & horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus ait temnes mea facra Britanne,
Supplicium fpreta relligione dabis.
Et fi ftelligeras unquam penetraveris arces,
Non nifi per flammas trifte patebit iter.
O quàm funefto cecinisti proxima vero,
Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
Nam prope Tartareo fublime rotatus ab igni
Ibat ad æthereas umbra perufta plagas.

QUE

In eandem.

UEM modò Roma fuis devoverat impia diris,
Et Styge damnârat Tænarioque finu,

Hunc vice mutatâ jam tollere geftit ad astra,

I

Et cupit ad fuperos evehere ufque Deos.

In inventorem bombardæ.

Apetionidem laudavit cæca vetuftas,

Qui tulit ætheream folis ab axe facem; At mihi major erit, qui lurida creditur arma, Et trifidum fulmen furripuiffe Jovi.

5

10

Ad

Ad Leonoram Roma canentem.

A Ngelus, unicuique fuus (fic credite gentes)

Obtigit æthereis ales ab ordinibus.O

Quid mirum? Leonora tibi fi gloria major, banna
Nam tua præfentem vox fonat ipfa Deum."
Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cœli ya h
Per tua fecretò guttura ferpit agens;

Serpit agens, facilifque docet mortalia corda

کراکرد

Senfim immortali affuefcere poffe fono. 2 p1A Quòd fi cuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus, In te unâ loquitur, cætera mutus habet.

A

Ad eandem.

Ltera Torquatum cepit Leonora poetam,
Cujus ab infano ceffit amore furensel

Ah miser ille tuo quantò feliciùs ævo

Perditus, & propter te Leonora foret!

M

5

Quamvis Dircæo torfiffet lumina Pentheon A

Sævior, aut totus defipuiffet iners,

Tu tamen errantes cæcâ vertigine fenfus

Voce eadem poteras compofuiffe tuâ ; Et poteras ægro fpirans fub corde quietem Flexanimo cantu reftituiffe fibi.

110

Ad