ELEGIA QUART A, Anno Ætatis 18.

Ad Thomam Junium præceptorem suum, apud mer.

catores Anglicos Hamburgæ agentes, Pastoris munere fungentem.

IO

CUR
TURRE per immensum fubitò mea littera pontum,

I, pete Teutonicos læve per æquor agros ;
Segnes rumpe moras, & nil, precor, obstet eunti,

Et feftinantis nil remoretur iter.
Ipfe ego Sicanio frænantem carcere ventos

5 Æolon, & virides follicitabo Deos, Curuleamque suis comitatam Dorida Nymphis,

Ut tibi dent placidam per sua regna viam.
At tu, fi poteris, celeres tibi sume jugales,

Vecta quibus Colchis fugit ab.ore viri;
Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras

Gratus Eleusinâ missus ab urbe pier.
Atque ubi Germanas favere videbis arenas,

Ditis ad Hamburgæ mænia fleste gradum, Dicitur occiso quæ ducere nomen ab Hamâ, IS Cimbrica

quem fertur clava dedifle neci. Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore

Præsul Chrifticolas pascere doctus oves :
Ille quidem est animæ plusquam pars altera noftræ,

Dimidio vitæ vivere cogor ego.
Hei mihi, quot pelagi, quot montes interjecti
Me faciunt aliâ parte carere mei !

Charior

20

30

Charior ille mihi quàm tu doctissime Graium

Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat ; Quàmque Stagirites generoso magnus alumno, 23

Quem peperit Libyco Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros

Myrmidonum regi, talis & ille mihi. Primus ego Aonios illo præeunte recessus

Lustrabam, & bifidi sacra vireta jugi,
Pieriofque haufi latices, Clioque favente,

Castalio sparsi læta ter ora mero.
Flammeus at fignum ter viderat arietis Æthon,

Induxitque auro lanea terga novo,
Bisque novo terram sparsisti Chlori senilem

35 Gramine, bisque tuas abstulit Aufter opes : Necdum ejus licuit mihi lumina pafcere vultu,

Aut linguæ dulces aure bibisse fonos.
Vade igitur, cursuque Eurum præverte fonorum,

Quàm fit opus monitis res docet, ipsa vides. 4.0 Invenies dulci cum conjuge fortè fedentem,

Mulcentem gremio pignora charo suo, Forsitan aut veterum prælarga volumina patrum

Versantem, aut veri biblia sacra Dei, Colestive animas saturantem rore tenellas,

45 Grande falutiferæ religionis opus. Utque solet, multam sit dicere cura falutem,

Dicere quam decuit, fi modo adesset, herum. Hæc quoque paulum oculos in humum defixa modestos Verba verecundo fis memor ore loqui :

50 Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Musis, Mittit ab Angliaco littore fida manus,

Accipe sinceram, quamvis fit sera, falutem ;

Fiat & hoc ipso gratior illa tibi.
Sera quidem, fed vera fuit, quam cafta recepit SS

Icaris à lento Penelopeïa viro.
Alt ego quid volui manifestum tollere crimen,

Ipse quod ex omni parte levare nequit ? Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur, * : Et pudet officium deseruisse suum.

66 Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti,

Crimina diminui, quæ patuere, folent. Non ferus in pavidos rictus diducit hiantes

Vulnifico pronos nec rapit ungue leo. Sæpe farisliferi crudelia pectora Thracis

65 Supplicis ad mæstas delicuere

preces. Extensæque manus avertunt fulminis ictus,

Placat & iratos hostia parva Deos. Jamque diu fcripfiffe tibi fuit impetus illi,

Neve moras ultra ducere passus Amor. Nam

vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum ! In tibi finitimis bella tumere locis, Teque-tuamque urbem truculento milite cingi,

Et jam Saxonicos arma parasse duces. Te circum latè campos populatur Enyo,

75 Et fata carne virûm jam cruor arva rigat ; Germanisque suum conceffit Thracia Martem,

Illuc Odryfios Mars pater egit equos ; Perpetuòque comans jam deflorescit oliva, 2. Fugit & ærisonam Diva perosa tubam,

80 Fugit io terris, & jam non ultima virgo Creditur ad fuperas jufta volasse domos.

Te

70

85

Te tamen intereà belli circumsonai horror,

Vivis & ignoto folus inopsque solo ;
Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,

Sede peregrinâ quæris egenus opem.
Patria dura parens, & saxis fævior albis

Spumca quæ pulfat littoris unda tui,
Siccine te decet innocuos exponere fætus,

Siccine in externamn ferrea cogis humum,
Et finis ut terris quærant alimenta remotis

Quos tibi profpiciens miferat ipfe Deus,
Et qui læta ferunt de cælo nuntia, quique

Quæ via poft cineres ducat ad astra, docent ?
Digna quidem Stygiis quæ vivas clausa tenebris,

Æternâque animæ digna perire fame!
Haud aliter vates terræ Thelbitidis oliin

Preilit inassueto devia tesqua pede,
Desertasque Arabum falebras, dum regis Achabi

Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus.
Talis & horrisono laceratus membra 'Hagello,

Paulus ab Æmathiâ pellitur urbe Cilix.
Piscofæque ipfum Gergeflæ civis Iefum

Finibus ingratus juflit abire suis.
At tu sume animos, nec fpes cadat anxia curis,

Nec tua concutiat decolor ofla metus.
s etenim quamvis fulgentibus oblitus armis,

Intententque tibi millià tela necem,
At nullis vel inerine lacus violabitur armis,

Deque tuo cuspis nulla cruore bibet,
Namque eris ipfe Dei radiante sub ægide tutus,

Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi ;
VOL. III.

R

100

105

II

Ille

Ille Sionææ qui tot fub menibus arcis

Assyrios fudit nocte filente viros;
Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras

115 Misit ab antiquis prisca Damascus agris, Terruit & densas pavido cum rege cohortes,

Aëre dum vacuo buccina clara fonat,
Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,

Currus arenofam dum quatit actus humum,
Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentûm,

Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virûm.
Et tu (quod fupereft miferis) fperare memento,

Et tua magnanimo pectore vince mala ;
Nec dubites quandoque frui melioribus annis,

125 Atque iterum patrios poslę videre lares.

120

E LEGIA QUINT A, Anno ætatis 20.

In adventum veris.

IN le perpetuo Tempus revolubile gyro

N

Jam revocat Zephyros vere tepente novos ; Induiturque brevem Tellus reparata juventam,

Jamque soluta gelu dulce virefcit humus. Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires,

Ingeniumque mihi munere veris adeft ? Munere veris adeft, iterumque vigefcit ab illo

(Quis putet) atque aliquod jam fibi pofcit opus. Castalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat, Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt;

Concitaque