liber eo;

20

Concitaque arcano fervent mihi pectora motu,

Et furo, & sonitus me facer intùs agit.
Delius ipfe venit, video Penëide lauro

Implicitos crines, Delius ipse venit.
Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua coeli,
Perque vagas

nubes

corpore
Perque umbras, perque antra feror penetralia vatum,

Et mihi fana patent interiora Deûm;
Intuiturque animus toto quid agatur Olympo,

Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos.
Quid tam grande sonat distento fpiritus ore ?

Quid parit hæc rabies, quid facer iste furor ?
Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;

Profuerint ifto reddita dona modo.
Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis

25
Instituis modulos, dum filet omne nemus :
Urbe ego, tu sylvâ fimul incipiamus utrique,

Et simul adventum veris uterque canat.
Veris io rediere vices, celebremus honores

Veris, & hoc subeat Musa * perennis opus.
Jam fol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva,

Flectit ad Arctoas aurea lora plagas.
Est breve noctis iter, brevis est mora noctis opacæ,

Horrida cum tenebris exulat illa fuis.
Jamque Lycaonius plauftrum coeleste Bootes

35
Non longâ fequitur fessus ut ante viâ ;
Nunc etiam folitas circum Jovis atria toto

Excubias agitant fidera rara polo.

EM

30

* quotannis. Edit. 1645.

Ra

Nam

Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte recessit,

Neve Giganteum Dii timuere fcelus.
Forte aliquis scopuli recubans in vertice pastor,

Roscida cum primo sole rubescit humus,
Hac, ait, hac certè caruisti nocte puellâ

Phæbe tuâ, celeres quæ retineret equos. Læta suas repetit sylvas, pharetramque resumit 45

Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas,
Et tenues ponens radios gaudere videtur

Officium fieri tam breve fratris ope.
Desere, Phæbus ait, thalanios Aurora seniles,
Quid juvat effæto procubuisse toro ?

50 Te manet Æolides viridi venator in herba,

Surge, tuos ignes altus Hymettus habet. Flava verecundo dea crimen in ore fatetur,

Et matutinos ocius urget equos.
Exuit invisam Tellus rediviva senectam,

Et cupit amplexus Phæbe subire tuos ;
Et cupit, & digna est, quid enim formofius illâ,
? Pandit ut omniferos luxuriosa finus,
Atque Arabum fpirat mesles, & ab ore venusto
Mitia cum Paphiis fundit amoma rofis !

60 Ecce coronatur sacro frons ardua luco,

Cingit ut Idæam pinea turris Opim ; Et vario madidos intexit flore capillos,

Floribus & visa est posse placere suis.
Floribus effufos ut erat redimita capillos

Tenario placuit diva Sicana Deo.
Aspice Phæbe tibi faciles hortantur amores,
Mellitafque movent famina verna preces.

Cinnameâ

65

Cinnameâ Zephyrus leve plaudit odorifer alâ,
Blanditiafque tibi ferre videntur aves.

70 Nec fine dote tuos temeraria quærit amores

Terra, nec optatos poscit egena toros, Alma falutiferum medicos tibi gramen in usus

Præbet, & hinc titulos adjuvat ipfa tuos. Quòd fi te pretium, fi te fulgentia tangunt

734 Munera, (muneribus fæpe coemptus Amor) Illa tibi ostentat quascunque sub æquore vafto,

Et fuperinjectis montibus abdit opes. Ah quoties cum tu clivoso fessus Olympo * In vespertinas præcipitaris aquas,

So Cur te, inquit, cursu languentem Phæbe diurno

Hesperiis recipit Cærula mater aquis ?
Quid tibi cum Tethy! Quid cum Tartesfide lymphâ,

Dia quid immundo perluis ora falo ?
Frigora Phoebe meâ melius captabis in umbrâ,

Ss
Huc ades, ardentes imbue rore comas.
Mollior egelidâ veniet tibi fomnus in herbâ,

Huc ades, & gremio lumina pone meo. Quàque jaces circum mulcebit lene susurrans (Aura per humentes corpora fufa rosas.

90 Nec me (crede mihi) terrent Semelëia fata,

Nec Phaetonteo fumidus axis equo; Cum tu Phæbe tuo fapientius uteris igni,

Huc ades, & gremio lumina pone meo. Sic Tellus lasciva fuos suspirat amores;

95 Matris in exemplum cætera turba ruunt. Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido, Languentesque fovet folis ab igne faces.

Infonucre

R 3

100

Insonuere novis lethalia cornua nervis,

Triste micant ferro tela corusca novo.
Jamque vel invictam tentat superasse Dianam,

Quæque sedet facro Vesta pudica foco.
Ipsa senescentem reparat Venus annua formam,

Atque iterum tepido creditur orta mari.
Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes, 105

Littus io Hymen, & cava faxa fonant. Cultior ille venit tunicâque decentior aptâ,

Puniceum redolet vestis odora crocum. Egrediturque frequens ad ameni gaudia veris

Virgineos auro cincta puella sinus. Votum est cuique suum, votum eít tamen omnibus unum,

Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum. Nunc quoque feptenâ modulatur arundine pastor,

Et sua quæ jungat carmina Phyllis habet. Navita nocturno placat sua fidera cantu,

115 Delphinasque leves ad vadasumma vocat, Jupiter ipse alto cum conjuge ludit Olympo,

Convocat & famulos ad sua festa Deos.
Nunc etiam Satyri cum sera crepuscula furgunt,

Pervolitant celeri florea rura choro,
Sylvanufque fuâ cyparifli fronde revinctus,

Semicaperque Deus, semideufque caper. Quæque fub arboribus Dryades latuere vetustis

Per juga, per folos expatiantur agros.
Per fata luxuriat fruticetaque Mænalius Pan, 125

Vix Cybele mater, vix fibi tuta Ceres ;
Atque aliquam cupidus prædatur Oreada Faunus,
Consulit in trepidos dum fibi nympha pedes,

Jamque

120

130

Jamque latet, latitanfque cupit male tecta videri,

Et fugit, & fugiens pervelit ipfa capi.
Dii quoque non dubitant cælo præponere fylvas,

Et sua quifque fibi numina lucus habet.
Et sua quisque diu sibi numina lucus habeto,

Nec vos arborea dii precor ite domo. Te referant miferis te Jupiter aurea terris

Sæcla, quid ad nimbos aspera tela redis? Tu faltem lentè rapidos age Phæbe jugales

Quà potes, & sensim tempora veris eant; Brumaque productas tardè ferat hispida noctes,

Ingruat & nostro serior umbra polo.

135

140

ELEGIA SEXTA.

Ad Carolum Deodatum ruri commorantem, Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, & sua carmina

excusari poftulasset fi folito minus essent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Musis dare fe poffe affirmabat,

hoc habuit refponfum. MITT0 tibi sanam non pleno ventre falutem,

Qua tu distento fortè carere potes.
At tua quid noftram prolectat Musa camcnam,

Nec finit optatas posle sequi tenebras ?
Carmine scire velis quàm te redamemque colamque, Ś

Crede mihi vix hoc carmine scire queas.
Nam neque noster amor modulis includitur arctis,
Nec venit ad claudos integer ipfe pedes.

Quàm

RA