Audiffe tales videor attonitus fonos
Cæcos furores pone, pone vitream
Bilemque & irritas minas,
Quid temerè violas non nocenda numina,
Subitoque ad iras percita?
Non eft, ut arbitraris elusus miser,
Mors atra Noctis filia,
Erebóve patre creta, five Erinnye,
Vastove nata fub Chao:
Aft illa cœlo missa stellato, Dei Meffes ubique colligit; Animafque mole carneâ reconditas
In lucem & auras evocat;
Ut cum fugaces excitant Hore diem Themidos Jovifque filiæ;
Et fempiterni ducit ad vultus patris: At justa raptat impios
Sub regna furvi luctuofa Tartari,
Hanc ut vocantem lætus audivi, cita
Fœdum reliqui carcerem,
Volatilefque fauftus inter milites
Ad aftra fublimis feror:
Vates ut olim raptus ad cœlum fenex
Auriga currus ignei
Non me Bootis terruere lucidi
Sarraca tarda frigore, aut
Formidolofi Scorpionis brachia, Non enfis Orion tuus.
Prætervolavi fulgidi folis globum, Longéque fub pedibus deam
Vidi triformem, dum coërcebat fuos Frænis dracones aureis.
Erraticorum, fiderum per ordines,
Per lacteas vehor plagas,
Velocitatem fæpe miratus novam,
Donec nitentes ad fores
Ventum eft Olympi, & regiam crystallinam, &
Stratum fmaragdis atrium.
Sed hic tacebo, nam quis effari queat
Oriundus humano patre
Amonitates illius loci? mihi
Sat eft in eternum frui.
Naturam non pati fenium.
HEU quàm perpetuis erroribus acta fatifcit
Avia mens hominum, tenebrifque immerfa pr fundis
Oedipodioniam volvit fub pectore noctem ! Quæ vefana fuis metiri facta deorum
Audet, & incifas leges adamante perenni Affimilare fuis, nulloque folubile fæclo Confilium fati perituris alligat horis. Ergóne marcefcet fulcantibus obfita rugis Naturæ facies, & rerum publica mater Omniparum contracta uterum sterilescet ab ævo? Et fe faffa fenem malè certis paffibus ibit Sidereum tremebunda caput? num tetra vetuftas Annorumque æterna fames, fqualorque fitufque
Şidera vexabunt? an & infatiabile Tempus Efuriet Cœlum, rapietque in vifcera patrem ? Heu, potuitne fuas imprudens Jupiter arces Hoc contra munîffe nefas, & Temporis ifto Exemiffe malo, gyrofque dediffe perennes ? Ergo erit ut quandoque fono dilapfa tremendo Convexi tabulata ruant, atque obvius ictu Stridat uterque polus, fuperâque ut Olympius aulâ Decidat, horribilifque retectâ Gorgone Pallas; Qualis in geam proles Junonia Lemnon Deturbato facro cecidit de limine cœli ?
Tu quoque Phoebe tui cafus imitabere nati
Præcipiti curru, fubitâque ferere ruinâ Pronus, & extinctâ fumabit lampade Nereus, Et dabit attonito feralia fibila ponto. Tunc etiam aërei divulfis fedibus Hæmi Diffultabit apex, imoque allifa barathro Terrebunt Stygium dejecta Ceraunia Ditem, In fuperos quibus ufus erat, fraternaque bella. At pater omnipotens fundatis fortius aftris Confuluit rerum fummæ, certoque peregit Pondere fatorum lances, atque ordine fummo Singula perpetuum juffit servare tenorem. Volvitur hinc lapfu mundi rota prima diurno; Raptat & ambitos sociâ vertigine cœlos. Tardior haud folito Saturnus, & acer ut olim Fulmineum rutilat criftatâ caffide Mavors. Floridus æternùm Phœbus juvenile corufcat, Nec fovet effoetas loca per declivia terras Devexo temone Deus; fed femper amicâ
Luce potens eadem currit per figna rotarum. Surgit odoratis pariter formofus ab Indis Ethereum pecus albenti qui cogit Olympo Manè vocans, & ferus agens in pafcua cœli, Temporis & gemino dispertit regna colore. Fulget, obitque vices alterno Delia cornu, Cæruleumque ignem paribus complectitur ulnis. Nec variant elementa fidem, folitoque fragore Lurida perculfas jaculantur fulmina rupes. Nec per inane furit leviori murmure Corus, Stringit & armiferos æquali horrore Gelonos Trux Aquilo, fpiratque hyemem, nimbofque volutat, Utque folet, Siculi diverberat ima Pelori Rex maris, & raucâ circumftrepit æquora conchâ Oceani Tubicen, nec vaftâ mole minorem Ægeona ferunt dorfo Balearica cete. Sed neque Terra tibi fæcli vigor ille vetusti Prifcus abeft, fervatque fuum Narciffus odorem, Et puer ille fuum tenet & puer ille decorem Phoebe tuufque & Cypri tuus, nec ditior olim Terra datum fceleri celavit montibus aurum Confcia, vel fub aquis gemmas. Sic denique in ævum Ibit cunctarum feries juftiffima rerum,
Donec flamma orbem populabitur ultima, latè Circumplexa polos, & vafti culmina cœli; Ingentique rogo flagrabit machina mundi,
De Idea Platonica quemadmodum Aristoteles intellexit.
DIcite facrorum præfides nemorum deæ,
Tuque O noveni perbeata numinis Memoria mater, quæque in immenso procul Antro recumbis otiofa Æternitas, Monumenta fervans, & ratas leges Jovis, Coelique faftos atque ephemeridas Deûm, Quis ille primus cujus ex imagine Natura folers finxit humanum genus, Æternus, incorruptus, æquævus polo, Unufque & univerfus, exemplar Dei? Haud ille Palladis gemellus innubæ Interna proles infidet menti Jovis ; Sed quamlibet natura fit communior, Tamen feorsùs extat ad morem unius, Et, mira, certo stringitur spatio loci; Seu fempiternus ille fiderum comes Coeli pererrat ordines decemplicis, Citimúmve terris incolit lunæ globum : Sive inter animas corpus adituras fedens Obliviofas torpet ad Lethes aquas: Sive in remotâ forte terrarum plaga Incedit ingens hominis archetypus gigas, Et diis tremendus erigit celfum caput Atlante major portitore fiderum. Non cui profundum cæcitas lumen dedit Dirceus augur vidit hunc alto finu;
Non hunc filenti nocte Pleiones nepos
« AnteriorContinuar » |