De Ostiariis sive Clericis Parochialibus.

91. Clericos Parochiales elegendi jus Ministro cedet. NULLUS in Parochialis Clerici (quem vocant) locum vacantem infra Civitatem Londinensem vel alibi infra Provinciam Cantuariensem eligetur, nisi per Rectorem aut Vicarium, vel defectu Rectoris aut Vicarii, per ejusdem Ecclesiæ Ministrum pro tempore existentem : quam electionem dictus Rector, Vicarius, aut Minister subsequente die Dominico tempore Divinorum Parochianis suis denunciabit. Omnis autem ejusmodi Clericus Parochialis annos ad minus viginti natus erit, & de vita probabili, ac idonea legendi, scribendi, & cantandi (quoad ejus fieri potest) scientia dicto elegenti cognitus. lidemque Clerici taliter electi stipendia sua antiquitùs consueta, absque dolo aut diminutione, vel ab Economis (ad tempora hactenùs usitata) vel ex propria collectione percipient, juxta Parochiæ cujusque ritum, ac consuetudinem maximè inveteratam.

De Curiis Ecclesiasticis ad Archiepiscopi jurisdictionem spectantibus.

92. Testamentorum probatio, justâ Bonorum Notabilium summâ constante, Prærogativarum Curiæ duntaxat competit.

CUM multi hactenus per Apparitores Curiarum tùm inferiorum, tùm Prærogativæ Archiepiscopalis graviter distracti & variè vocati & compulsi fuerint, super probatione testamentorum, & Administratiouis. bonorum in causa in testati petitione, variisque inde laboribus, molestiis & expensis superfluè gravati fuerint, & fatigati: statuimus & ordinamus, ut omnis Cancellarius, Commissarius, Officialis, aut alius quicunque jurisdictionem Ecclesiasticam exercens, singulos ad Curiam suam super testamenti Probatione vel Administrationis bonorum negotio citatos, aut etiam ultro advenientes primo & ante omnia juramento oneret num sciant, vel speciali aliqua causa permoti firmiter credant, defunctum (de cujus testamento, vel bonis agitur,) bona aliqua, aut

debita idonea in alia quavis Diœcesi vel Diœcesibus, aut in peculiari alia jurisdictione infra eandem Provinciam sitâ, quàm in qua obiit, usque ad valorem quinque librarum, tempore vitæ & mortis suæ habuisse. Et si talis citatus, vel sponte accedens super juramento suo affirmaverit, se scire, vel (ut præfertur) firmiter credere, quòd ejusmodi defunctus bona, vel idonea debita in aliâ aliquâ Dioecesi, vel Diœcesibus, vel in peculiari alia jurisdictione infra eandem Provinciam, ad valorem prædictum habuerit, eademque peculiariter expresserit, ac declaraverit; tùm statim eum dimittet, nec vel testamentum talis defuncti probare, vel Administrationem bonorum sic ab intestato decedentis concedere, neque alias expensas, quam pro citatione debitas, vel etiam pro aliis processibus contra eundem super ipsius ulteriore forsitan contumacia adhibitis, ab eo exigere præsumet, sed hoc negotium ad Prærogativam Archiepiscopalem ejusdem Provinciæ spectare, apertè, desertèque profitebitur; quinetiam partem ipsam monebit & hortabitur, ut apud Judicem dicta Prærogativæ testamentum illud probet, vel Administrationem talum bonorum petat, & coram ipso ejusmodi Probationem sive Administrationem, sigillo Curiæ Prærogativarum unitam, infra quadraginta dies continuos exhibeat. Quod siquis Cancellarius, Commissarius, Officialis vel alius Ecclesiasticam jurisdictionem exercens, vel eorum Registrarius aliquis contra fecerit; ab executione Officii sui ipso facto suspensum se noverit, nullatenùs absolvendum, donec omnes, pecuniarum summas, contra tenorem præmissorum per dictam partem expensus, eidem restituerit; talisque sive testamenti Probatio, sive Administrationis concessio quæcunque ipso jure pro nulla habeatur. Registrarius etiam cujusque Judicis inferioris Apparitorem Curiæ Prærogativæ (semel duntaxat singulis mensibus ad se venientem) sine omne difficultate certiorem reddet; quos Executores vel Administrationem petentes Judex suus infra mensem proximè tùm præcedentem (ob incompetentiam suæ in hac parte jurisdictionis) ad Curiam Prærogativæ dimiserit; idque sub pœna menstruæ suspensionis ab exercitio Officii, pro singulis ejusmodi delictis. Proviso semper, quòd præsens Constitutio, vel aliquid in eâdem contentum, compositioni ulli, quæ inter Archiepiscopum, & Episcopum quemvis, vel alium Ordinarium intercesserit, neutiquam præjudicabit: nec etiam Judici cuivis inferiori, qui ullam testamenti Probationem, vel bonorum Administrationem alicui tàm ex dicta inferiore Curia, quam ex Curia Prærogativæ sponte & consultò eandem petenti con

cesserit. Proviso itidem, quòd siquem in itinere mori contingat, bona illa, quæ tunc temporis penes se habuerit, testamentum ipsius vel bonorum Administrationem Curiæ Prærogativarum nequaquam subjicient.

93. Testamentorum probatio, justâ Bonorum Notabilium summâ non comparente, Ordinariis vendicatur.

Statuimus insuper & ordinamus, nequis Judex Prærogative Archiepiscopalis ad præmissorum aliquod quemlibet ex Officio citet, aut citari faciat, nisi eidem prius constiterit, defunctum tempore vitæ & mortis suæ bona vel catalla in aliqua alia Diœcesi vel Diœcesibus, vel etiam peculiari jurisdictione, infra eandem provinciam sita, quàm in qua faso cessit, ad summam quinque librarum ad minus habuisse. Nam qui minorem aliquam summam hoc casu habet, eundem Bona Notabilia non habere per præsentes decernimus, & declaramus. Provisò, quòd hæc clausula, in hâc, & in præcedente Constitutione expressa ad illas Dioceses nullatenùs extendatur, in quibus ex compositione vel consuetudine Bona Notabilia majore summa definiuntur. Quod siquis Judex Prærogativæ, aut ejus Deputatus, vel eorundem Registrarius, aut Apparitor aliquem secùs, quàm ut præmissum est, citaverit, aut citari vel moneri ad Curiam suam fecerit, eundem expensas parti sic vel citatæ monitæ refundere volumus, & acta ejusdem ipso jure vacua & pro nullis habenda pronunciamus. Quas expensas si vel Judex, vel Registrarius vel Apparitor taliter rependere detrectaverit, ab executione officii sui, donec illud præstiterit, suspendetur.

94. In Curias de Arcubus, & Audientiæ extra proprium territorium (nisi consentiente Episcopo Diœcesano) nemo citandus.

Neque Decanus de Arcubus, neque Officialis Consistorii Archiepiscopalis, neque Judex Audientiæ posthac nomine vel suo, vel Archiepiscopi Cantuariensis sive ex officio sive ad instantiam partis originaliter citabit, monebit, aut quoque modo compellet, vel citari, moneri, aut compelli faciet aliquem, qui particularem dicti Archiepiscopi Diœcesin, vel peculiares ejusdem jurisdictiones non inhabitat, ad comparendum coram ipsis vel ipsorum aliquo, super causa vel re quacunque ad cog

nitionem Ecclesiasticam pertinente, absque Diocesani sui licentia priùs impetrata (extra casus speciales in Statuto, Anno 23 Henr. 8. cap. 9. disertè exemptos, & reservatos.) Quod si quis dictorum Judicum contra fecerit, is pro singulis ejusmodi delictis ab officii sui exercitio per tres menses suspendetur.

95. Duplices Querelæ, nisi justi gravaminis factâ fide, in Curiis Archiepiscopi non concedendæ.

Tametsi pristine Constitutiones Ecclesiæ Anglicana duorum mensium tempus Episcopis indulserint, infra quod de sufficientia & qualitate cujusque Ministri, qui ipsi presentatus esset, in Beneficium aliquod instituendus, inquirere & pleniùs informari posset: nos tamen, quibusdam incommodis occurrere volentes, spatium illud bimestre ad terminum viginti & octo dierum per præsentes contrahimus, & abbreviamus. Cujus contractionis intuitu, statuimus & ordinamus, ut nulla Duplex Querela ex Curia ulla Archiepiscopi ad instantiam Ministri cujuscunque concedatur, nisi priùs jurejurando fidem fecerit, quòd præfatus terminus viginti & octo dierum ad minùs effluxerit, ex quo dictam sui ipsius præsentationem Episcopo exhibuerit, & Episcopus se taliter præsentatum instituere recusaverit, vel nisi cautionem fide jussoriam sufficientem interposuerit, se assertionem illam veram esse legitimè probaturum: sub pœnâ suspensionis semestris ab Officii sui exercitio singulis talem actionem sive Duplicem Querelam concedentibus, per Archiepiscopum toties quoties denuncianda: ac etiam nullitatis ad omnem juris effectum cujusque Duplicis Querelæ sic indebitæ procuratæ. Proviso semper, quod infra Prædictum tempus viginti & octo dierum Episcopus alium nullatenùs instituet, in præjudicium partis ita præsentatæ, idque sub pœna nullitatis.

96. Inhibitiones in causis instantiæ absque Advocati subscriptione non concedendæ.

Ut Episcoporum jurisdictiones illæsæ (quantum fieri potest) conserventur, ac ut hujus regni subditis meliùs consulatur, ne frivolis aut injustis litibus de cætero fatigentur, ordinatum & provisum est, quod nulla deinceps Inhibitio, ex quacunque Curia Archiepiscopi Cantuariensis ad instantiam partis emanabit, sine subscriptione Advocati

ibidem exercentis, id quod gratis & absque feodo aut salario ab eodem fiet; nisi fortè is qui causam consequutus fuerit, pro ipsius in eâdem consilio, aliquod ei ultrò erogaverit. Pari ratione decretum sit, ne ad instantiam alicujus partis ulla emanet inhibitio ab Episcopo, aut ejus Cancellario contra Archidiacorum, vel quemvis alium Ecclesiastica jurisdictione utentem, absque Advocati (ut præfertur) subscriptione. Quòd si forsitan in Curia alicujus Episcopi nullus extiterit Advocatus, tunc subscriptio Procuratoris ibidem exercentis sufficiet.

9

97. Inhibitiones in causis correctionis, nisi gravamine Judici priùs cognito, non concedenda.

Statutum insuper & decretum sit, ut nullo deinceps Inhibitio concedatur, per occasionem alicujus decreti Interlocutorii, aut in quacunque causa correctionis, nisi sub forma præcedente: & ulterius quòd ante emanationem istiusmodi Inhibitionis ipsa Appellatio, aut verum ejusdem exemplar (Juramento super ejusdem veritate præstito) Judici aut ejus legitimo Deputato exhibeatur, unde & de qualitate delicti, & causâ gravaminis Judici prædicto ante Inhibitionem emissam summatim possit constare. Porrò quilibet Appellans aut ejus legitimus Procurator ante Inhibitionem in causa, correctionis obtentam, Judici aut suo Deputato ostendet verum transcriptum sive copiam Actorum, unde se gravatum queritur, & à quibus Appellat; aut juramentum suscipiet, se diligentiam loco & tempore opportunis præstitisse pro eisdem comparandis, nec potuisse tamen à Registrario in partibus aut ejus Deputatis, oblato salario, eadem adipisci. Siquis verò Judex, aut Registrarius Inhibitionem quamlibet (sic ut præfertur) contra formam prædictam sigillari procuraverit, aut premiserit, ab executione Officii sui per tres menses suspendatur: sin verò Procurator aliquis, aut quivis alius de ipsius mandato contra tenorem præmissorum in aliquo deliquerit (Inhibitiones sive conficiendo, sive emittendo, præmissis non observatis) ab exercitio muneris sui prædicti per annum integrum, sine spe veniæ aut restitutionis, amoveatur.

98. Inhibitiones schismaticis, nisi subscribentibus, non concedendæ.

Quoniam Legis auxilium frustrà implorat, qui in legem committit; cautum sit, & provisum, ut sicubi Judex Ecclesiasticus adversus refrac