Ἐν ἄλλῳ Λιθῷ. « Μύριχος Πολυκράτους Ιαρώνμυος διαγίτωνος ἄνδρεσσι χοραγείσαντες νικάσαντες διονύσου ἀνέθηκαν τίμωνος ἄρχοντος αὐλίοντος κλέος ᾄδοντος ἀλκισθένιος.” Εν ἑτέρῳ Λίθω. θυνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς θεολουθίω, ἀρχι . . . ως Εὔβωλι ἀρχεδάμω φωκεῖα ὃς ἀπέδωκα ἀπὸ τὰς σουγγραφῶ πέδα τῶν πολεμάρχων κὴ τῶν κατοπτύων ἀνελόμενοι τὰς σουγγραφῶς τὰς κιμένας πὰρ εὐφρονα, κὴ φιδίαν κὴ πα σικλεῖν. . κὴ τιμόμειδον φωκείας, κὴ δημοτελεῖν λυσιδάμω, κὴ δίονυσον καφισοδώω χηρωνεῖα κατ τὸ ψαφισμα τῶ τάμω. MAVEIDI θυνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς ἀλαλκομενίω Γ' ἀρνῶν, πολύκλεους ταμίας ἀπέδωκε εὔβωλυ ἆρα χεδάμω φωκεῖ ἀπὸ τὰς σουγγραφῶ τὸ καταλύπον κατ τὸ ψάφισμα τῷ δάμω, ἀνελόμενος τάς σουγγραφὼς τάς κίμενας πὰρ σώφιλον, κὴ εὔφρονα φωκέας. Κὴ πὰρ διωνύσιον χηρωνέα, κὴ λυσίδαμον δαμοτέλιος πέδα τῶν πολεμάρχων, κὴ τῶν κατοπταων. AMEEDDIIIOH δ Αρχοντος ἐν ἐρχομενὸ θυνάρχω, μενὸς 'Αλαλκομενίω, ἐν δὲ Γ ἐλατίη Μενοίτα: "Αρχελάω αεινός πράτω. Ομολογα Εὔβωλυ Γ' ἐλατίη, ο κὴ τῇ πόλι ἐρχομενίων. Επειδὴ κεκομίστη Εὔβωλος πὰρ τῆς πόλιος τὸ δάνειον ἅπαν κατ τὰς ὁμολογίας τὰς τεθίσας δυνάρχω ἄρχοντος, μεινὸς θειλουθίω, κὴ οὐτ ὀφειλέτη αὐτὼ ἔτι οὐθὲν πὰρ τὴν πόλιν, ἀλλ ̓ ἀπέχι πάντα περὶ παντὸς, κὴ ἀποδεδόανθι τῇ πόλι τὸ ἔχοντες τὰς ὁμολογίας, εἰ μὲν ποτὶ δεδομένον χρόνον Εὔβωλυ ἐπὶ νομίας Γ' ἔτι ἀπέτταρα βούεσσι σοὴν ἵππος δια κατίης Ει κατι προβάτος σοὺν ἤγυς χειλίης ἀρχὶ τῷ χρόνῳ ὁ ἐνιαυτὸς ὁ μετὰ θύναρχον ἄρχοντα ἐρχομενίυς απογράφεσθη δὲ Εὔδωλον κατ' ἐνιαυτὸν ἕκαστον πὰρ τὸν ταμίαν κὴ τὸν νόμων ἄν τάτε καύματα τῶν προς βάτων, κὴ τῶν ἡγῶν, κὴ τῶν βουῶν, κὴ τῶν ἵππων κὴ κάτινα ἀσαμαίων δίκη τὸ πλεῖθος μεὶ ἀπογράφεσο ὧδε πλίονα τῶν γεγραμμένων ἐν τῇ σουγχωρείσι η δεκατις . . . η τὸ ἐννόμιον Εὔβωλον ὀφείλει λις τῶν ἐρχομενίων ἀργουρίω βωλυ καθ ̓ ἕκαστον ἐνιαυτὸν. κὴ τόκον φερέτω δραχμὰς τον κὴ ἔμπρακτος ἔστω τὸν ἐρχομένιον. μεῖνα . ... τετταράκοντα Ευτας μνᾶς ἑκάστας κατὰ καὶ τὰ ἑξῆς.” Ἐν ἄλλοις Λίθοις. «'Ανοδώρα σύμφορον χαῖρε .” ΝΟΚΥΕΣ. “ Καλλίπιτον ἀμφάριχος, καὶ ἄλλαι.” Εν οὐδε μία Επιγραφὴ ὅλον τόνον, ἤ πνεῦμα, ἃ δε ἡμεῖς ὑπογράφομεν, οἱ παλαιοὶ προσέγραψον, Καὶ τὰ ἑξῆς. The following is the prospectus of a translation of Anacharsis into Romaic, by my Romaic master, Marmarotouri, who wished to publish it in England. ΟΣΟΙ εἰς βιβλία παντοδαπὰ ἐντρυφῶσιν, ἠξεύρουν πόσον εἶναι τὸ χρήσιμον τῆς Ἱστορίας, δι' αὐτῆς γὰρ ἐξευρίσκεται η πλέον μεμακρυσμένη παλαιότης, καὶ θεωροῦνται ὡς ἐν κατόπο τρῳ ἤθη, πράξεις καὶ διοικήσεις πολλῶν καὶ διαφόρων Ἐθνῶν καὶ Γενῶν ων τὴν μνήμην διεσώσατο καὶ διασωσει ἡ Ἱστορικη Διήγησις εἰς αἰῶνα τον απαντα. Μία τέτοια Επιστήμη εἶναι εὐαπόκτητος, καὶ ἐν ταυτῷ ὠφέλιμη, ἤ κρεῖττον εἰπεῖν ἀναγ καία· διατὶ λοιπὸν ἡμεῖς μόνοι νὴ τὴν ὑστερούμεθα, μὴ ἠξεύροντες οὔτε τὰς ἀρχὲς τῶν Προγόνων μας, πόθεν πότε καὶ πῶς εὐρέθησαν εἰς τὰς πατρίδας μας, οὔτε τὰ ἤθη, τὰ κατορο θώματα καὶ τὴν διοίκησίν των ; "Αν ἐρωτήσωμεν τοὺς ̓Αλλογενεῖς, ἠξεύρουν νὰ μᾶς δώσουν ὄχιμόνον ἱστορικῶς τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πρόοδον τῶν προγόνων μας, ἀλλὰ καὶ τοπογραφικῶς μὰς δείχνουν τὰς θέσεις τῶν Πατρίδων μας, καὶ οἱονεὶ χειραγωγοί γινόμενοι μὲ τοὺς γεωγραφικούς των Πίνακας, μᾶς λέγουν, ἐδὼ εἶναι αἱ ̓Αθῆναι, ἐδῶ ἡ Σπάρτη, ἐκεῖ αἱ Θήβαι, τόσα στάδια ἤ μίλια ἀπέχει ἡ μία Επαρχία ἀπὸ τὴν ἄλλην. Τοῦτος ᾠκοδόμησε τὴν μίαν πολιν, ἐκεῖνος τὴν ἄλλην, καὶ τξ. Προσέτι ἄν ἐρωτήσωμεν αὐτοὺς τοὺς μὴ Ἕλληνας χειραγωγούς μας, πόθεν ἐπαρακινήθησαν νὰ ἐξερευνήσουν ἀρχὰς τόσον παλαιὰς, ἀνυποστόλως μᾶς ἀποκρίνονται μὲ αὐτοὺς τοὺς λόγους. “ Καθὼς ὁ ἐκ Σκυθίας Ανάχαρσις, ἂν δὲν ἐπεριείρχετο τὰ πανευφρόσυνα ἐκεῖνα Κλίματα τῆς Ἑλλάδος ἄν δέν ἐμφορεῖτο τὰ ἀξιώματα, τὰ ἤθη καὶ τοὺς Νόμους τῶν Ἑλλήνων, ἤθελε μείνῃ Σκύθης καὶ τὸν ὄνομα καὶ τὸ πρᾶγμα· οὕτω καὶ ὁ ἡμέτερος Ιατρὸς, ἂν δὲν ἐμάνθανε τὰ τοῦ Ιπποκράτους δὲν ἐδύνατο να προχωρήση εἰς τὴν τέχνην του. *Αν ὁ ἐν ἡμῖν Νομοθέτης δὲν ἐξέταζε τὰ τοῦ Σόλωνος Λυκούργου, καὶ Πιττακοῦ, δὲν ἐδύνατο νὰ ῥυθμήσῃ καὶ νὰ καλιεργήσῃ τὰ ἤθη τῶν Ομογενῶν του· ἄν ὁ Ρήτωρ δὲν ἀπηνθίζετο τὰς εὐφράδειας καὶ τοὺς χαριεντισμοὺς τοῦ Δημοσθένους, δὲν ἐνεργοῦσεν εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀκροατῶν του· “Αν ὁ Νέος Ανάχαρσις, ὁ Κύριος ̓Αββᾶς Βαρθολομαῖος δὲν ἀνεγίνωσκε μὲ μεγάλην ἐπιμονὴν καὶ σκέψιν τοὺς πλέον ἐγκρίτους Συγγραφεῖς τῶν Ἑλλήνων, ἐξερευνῶν αὐτοὺς κατὰ βάθος ἐπὶ τρίακοντα δύω ἔτη, δὲν ἤθελεν ἐξυφάνῃ τούτην τὴν περὶ Ἑλ λήνων Ιστορίαν του, ἥτις Περιήγησις τοῦ Νέου Αναχάρσεως παρ ̓ αὐτοῦ προσωνομάσθη, καὶ εἰς ὅλας τὰς Εὐρωπαϊκὸς Διαλέκτους μετεγλωττίσθη.” Καὶ ἐν ἑνὶ λόγῳ. οἱ Νεώτεροι, ἂν δὲν ἔπερναν δία ὁδηγοὺς τοὺς Προγόνους μας, ἤθελαν ἴσως περιφέρωνται ματαίως μέχρι τοῦ νῦν. Αὐτὰ δὲν εἶναι Λόγια ἐνθυσιασμένου διὰ τὸ φιλογενὲς Γραικοῦ εἶναι δὲ φιλαλήθους Γερμα νου, ὅστις ἐμετάφρασε τὸν Νέον Ανάχαρσιν ἀπὸ τοῦ Γαλλικοῦ εἰς τὸ Γερμανικὸν. Αν λοιπὸν καὶ ἡμεῖς θέλομεν νὰ μεθέξωνεν τῆς γνώσεως τῶν λαμπρῶν κατορθωμάτων ὁποῦ ἔκαμαν οἱ θαυμαστοὶ ἐκεῖνοι Προπάτορες ἡμῶν, ἄν ἐπιθυμῶμεν νὰ μάθωμεν τὴν πρόοδον καὶ αὔξησίν των εἰς τὰς Τέχνας καὶ Ἐπιστήμας καὶ εἰς κάθε ἄλλο είδος μαθήσεως, ἂν ἔχωμεν περιέργειαν νὰ γνωρίσωμεν πόθεν καταγόμεθα,καὶ ὁποίους θαυμαστοὺς καὶ μεγάλους ἄνδρας, εἰ καὶ προγόνους ἡμῶν, φεῦ ἡμεῖς δὲν γνωρίζομεν, εἰς καιρὸν ὁποῦ οἱ ̓Αλλογενεῖς θαυμάζουσιν αὐτοὺς καὶ ὡς πατέρας παντοιασοῦν μαθήσεως σέβονται, ἄς συνδράμωμεν απαντες προθύμως εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ θαυμασίου τούτου συγγράμματος τοῦ Νέου Αναχάρσεως. Ἡμεις οὖν οἱ ὑπογεγραμμένοι θέλομεν εκτελέσει προθύμως τὴν μετάφρασιν τοῦ Βιβλίου μὲ τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν ἡμῖν καλήν φράσιν τῆς νῦν καθ' ἡμᾶς ὁμιλίας καὶ ἐκδόντες τοῦτο εἰς τύπον, θέλαμεν τὸ καλλωπίσει μὲ τοὺς Γεωγραφικοὺς Πίνακας μὲ ἁπλᾶς Ρωμαϊκὰς λέξεις ἐγκεχαραγμένους εἰς ἐδικάμας γράμματα, προστιθέντες ὅτι άλλο χρήσιμον καὶ ἁρμόδιον εἰς τὴν ἱστορίαν. Ολον τὸ σύγγραμμα θέλει γένει εἰς Τόμους δώδεκα κατὰ μίμησιν τῆς Ἰταλικῆς ἐκδόσεως. Ἡ τιμὴ ὅλου τοῦ Συγγράμματος εἶναι φιορίνια δεκαέξη τῆς Βιέννης διὰ τὴν προσθήκην τῶν γεωγραφικῶν πινάκων. Ο φιλογενῆς ὂν Συνδρομητής πρέπει να πληρώσῃ εἰς κάθε Τόμον φιορίνι ενα καὶ Καραντάνια εἴκοσι τῆς Βιέννης, καὶ τοῦτο χωρὶς καμμίαν πρόδοσιν, ἀλλ' εὐθὺς ὁποῦ θέλει τῶ παραδοθῇ ὁ Τόμος τυπωμένος καὶ δεμένος. Εῤῥωμένοι καὶ εὐδαίμονες διαβιώοιτε Ελλήνων Παῖδες. Ἐν Τριεστίω, τῇ πρώτῃ Οκτωβρίου, 1799. Ιωάννης Μαρμαροτούρης Δημήτριος Βενιέρης. Σπυρίδων Πρεβέτος. THE LORD'S PRAYER IN ROMAIC. Ω ΠΑΤΕ ΡΑ ΜΑΣ & ποῦ εἶσαι εἰς τοὺς οὐρανοὺς, ἃς ἁγιασθῆ τὸ ὄνομά σου. Ας έλθη ἡ βασιλεία σου. Ας γένη τὸ θέλημά σου, καθὼς εἰς τὸν οὐρανὸν, ἔτζη καὶ εἰς τὴν ἦν. Τὸ ψωμίμας τὸ καθημερινὸν, δός μας τὸ Καὶ συγχώρησε μας τὰ χρέη μας, σημερον. καθώς καὶ ἐμεῖς συγχωροῦμεν τοὺς κρεοφειλέτας μας. Καὶ μὴν μας φέρεις εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ τὸν πονηρὸν. Ὅτι ἐδικήσου εἶναι ἡ βασιλεία, δὲ ἡ δύναμις, καὶ ἡ δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Αμήν. IN GREEK. ΠΑΤΕΡ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου • γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέ ταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ, *Οτι σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία, καὶ ἡ δύναμις, καὶ ἡ δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας. Αμήν. |