Joannis Miltoni Londinenfis Poemata. Quorum pleraque intra Annum ætatis Vigefimum confcripfit. EC quæ fequuntur de Authore testimonia, tametfi ipfe intelligebat non tam de fe quam fupra fe effe dicta, eo quod præclaro ingenio viri, nec non amici ita fere folent laudare, ut omnia fuis potius virtutibus, quam veritati congruentia nimis cupide affingant, noluit tamen horum egregiam in fe voluntatem non effe notam; Cum alii præfertim ut id faceret magnopere fuaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab fe viribus amolitur, fibique quod plus æquo eft non attributum effe mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illuftrium quin fummo fibi honori ducat, negare non poteft. Joannes Baptifta Manfus, Marchio Villenfis Neapolitanus ad Joannem Miltonium Anglum. V T mens, forma, decor, facies, mos, fi pietas fic, Non Anglus, verùm herclè Angelus ipfe fores. Ad Joannem Miltonem Anglum triplid ELE Meles, cedas agree Mincius arne; At Themens sião curâu: fera altor andar, Ad Joannem Miltonum. GRACIA Maroney, RACIA Maonidem, jalet fibi Roma Maronem, Al Signor Gio. Miltoni Nobile Inglese. E ODE. RGIMI all' Etra o Clio Perche di ftelle intrecciero corona Non piu del Biondo Dio La Fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Non puo del tempo edace Rimaner preda, eterno alto valore Non puo l'oblio rapace Furar dalle memorie eccelfo onore, Su l'arco di mia cetra un dardo forte Del Ocean profondo Cinta dagli ampi gorghi Anglia rifiede 10 Separata dal mondo, Pero che il fuo valor l' umano eccede: Ch' hanno a ragion del fovruman tra noi. Alla virtu sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Perche in lei fan trovar gioia, e diletto; Spinfe Zeufi l' induftre ardente brama; Con aurea tromba rimbombar la fama, Trae con induftria il fuo liquor pregiato E quanti vaghi fiori ornano il prato ; Di bella gloria amante Milton dal Ciel natio per varie parti Volgefti a ricercar scienze, ed arti; 20 30 40 Quanti nacquero in Flora O in lei del parlar Tofco apprefer l'arte, La cui memoria onora Il mondo fatta eterna in dotte carte, E parlafti con lor nell' opre loro. Nell' altera Babelle Per te il parlar confufe Giove in vano, Di fe fteffa trofeo cadde fu'l piano : Ch' Ode oltr' all Anglia il fuo piu degno Idioma I piu profondi arcani Ch' occulta la natura e in cielo e in terra Ch' a Ingegni fovrumani Troppo avara tal' hor gli chiude, e ferra, Non batta il Tempo l' ale, Fermifi immoto, e in un fermin fi gl' anni, Scorron di troppo ingiuriofi a i danni ; Dammi tua dolce Cetra Se vuoi ch' io dica del tuo dolce canto, Di farti huomo celefte ottiene il vanto, I o che in riva del Arno Tento spiegar tuo merto alto, e preclaro 50 60 70 80 E ad ammirar, non a lodarlo imparo ; Del fig. Antonio Francini gentilhuomo Fiorentino. Joanni Miltoni Londinenfi. Juveni Patria, virtutibus eximio, VIRO IRO qui multa peregrinatione, ftudio cuneta, orbis terrarum loca perfpexit, ut novus Ulyffes omnia ubique ab omnibus apprehenderet. Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperdita fic revivifcunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda ; Et jure ea percallet ut admirationes & plaufus populorum ab propria fapientia excitatos, intelligat. Illi, cujus animi dotes corporifque, fenfus ad admirationem commovent, & per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plaufus hortantur, fed venuftate vocem laudatoribus adimunt. Cui in Memoria totus Orbis: In Intellectu Sapientia: In voluntate ardor gloria: In ore Eloquentia: Harmonicos cæleftium Sphærarum fonitus Aftronomia Duce audienti; Characteres mirabilium naturæ per quos Dei magnitudo defcribitur magiftra Philofophia legenti; Antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages comite affidua autorum Lectione. Exquirenti, reftauranti, percurrenti. At cur nitor in arduum? Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Fame non fufficiant, nec hominum ftupor in laudandis fatis eft. Reverentiæ & amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus. Tanto homini fervus, tantæ virtutis amator. |